Svífur að haustið og svalviðrið gnýr,

svanurinn þagnar og heiðlóan flýr.

Blóm eru fölnuð í brekkunum öll,

bylgjurnar ýfast og rjúka sem mjöll.

Fleygir burt gullhörpu fossbúinn grár,

fellir nú skóggyðjan iðjagrænt hár.