söngvísa

Hver sólbjört meyja sofnuð er

og sefur vært og rótt:

Vér skulum, sveinar sitja hér

að sumbli' í alla nótt.

Þótt allt sé annað dauft og autt og hljótt,

vér glymja látum ungan óð í alla nótt.

Sem vinir tökum vinarhönd

og vaki saman drótt,

því senn mun ljóma sól um lönd

og sigruð flýja nótt.

Því treystum allir enn, að Íslandsþjóð

hún eigi framtíð: föng og menn með framgjarnt blóð.