Eyjólfur Eyjólfsson syngur í tóndæminu

Anna Guðný Guðmundsdóttir á píanó

Dags lít ég deyjandi roða,

drekkja sér norður í sæ,

grátandi skýin það skoða,

skuggaleg uppyfir bæ.

Þögulust nótt allra nótta,

nákyrrð þín ofbýður mér,

stendurðu´ á öndinni´ af ótta?

Eða hvað gengur að þér?

Jörð yfir sofandi síga

svartýrðar lætur þú brýr.

Tár þín á hendur mér hníga,

hljótt en ég finn þau samt skír.

Verður þér myrkum á vegi.

Vesturför óyndisleg?

Kvíðir þú komandi degi,

kolbrýnda nótt, eins og ég?

Svífur að haustið og svalviðrið gnýr,

svanurinn þagnar og heiðlóan flýr.

Blóm eru fölnuð í brekkunum öll,

bylgjurnar ýfast og rjúka sem mjöll.

Fleygir burt gullhörpu fossbúinn grár,

fellir nú skóggyðjan iðjagrænt hár.