Þegar flýgur fram á sjá,

fagra vorið bráðum

margar kveðjur Ísland á

undir vængjum báðum.

Blóm á engi, álf við foss

ætlar það að finna;

Þá fær hver sinn heita koss

hafnarvina sinna.

Syngdu vor með sætum róm,

syngdu um holt og móa,

hvar sem lítið lautarblóm

langar til að gróa;

færðu þeim þar föngin sín

full af sumargjöfum;

kær er öllum koma þín,

kærust norður í höfum.