Þar lékum við okkur um laut og hól,

er ljómaði dögg á stráum

og morguninn nótt í faðmi fól,

en fagurlýsandi brosti sól

hjá Heklu-tindinum háum,

frá himninum fagurbláum. 

Þar áin mín rennur í bugðum blá

og brosir við nesið ljósa,-

þar sáum við ljúflinga´, er sátum við hjá,

við sáum í hömrunum ljósin smá;

þar vildum við vist okkur kjósa, -

þar vöktum við milli rósa.

Ég man við reistum þar merkis-bæ

úr mislitum eyrarsteinum,

er víðirinn skalf í vorsins blæ,

sem vermdi fjöllin og eyddi snæ;

við skreyttum hann grænum greinum,

sem glitruðu´ af daggperlum hreinum.