Þótt þú langförull legðir
Ár samið:
1918
Texti / Ljóð:
Til Vestur Íslendinga
Þótt þú langförull legðir
sérhvert land undir fót,
bera hugur og hjarta
samt þín heimalands mót,
frænka eldhafs og íshafs,
sifji árfoss og hvers,
dóttir langholts og lyngmós,
sonur landvers og skers.
Yfir heim eða himin
hvort sem hugar þín önd,
skreyta fossar og fjallshlíð
öll þín framtíðar lönd.
Fjarst í eilífðar útsæ
vakir eylendan þín:
nóttlaus voraldar veröld
þar sem víðsýnið skín.
Það er óskaland íslenskt,
sem að yfir þú býr -
aðeins blómgróin björgin,
sérhver baldjökull hlýr,
frænka eldfjalls og íshafs,
sifji árfoss og hvers,
dóttir langholts og lyngmós
sonur landvers og skers.
Hvar í riti:
SEXTÍU OG SEX EINSÖNGSLÖG
Höfundur texta:
Stephan G. Stephansson