Löng er nóttin sekri sál,

sumir mega hvergi vera.

Þyngst af öllu er að bera

einn sín þöglu leyndarmál.

Alltaf þegar sól er sest,

sorgir mínar allar vakna.

Það er mitt að þrá og sakna

þeirra sem ég unni mest.

Kom þú svefn, og gef mér grið.

Gef þú mér af auðlegð þinni

eina stund af æsku minni,

andartak sem veitir frið.