Við höldum ennþá hópinn,

þótt hafið skipti löndum.

Og okkar sæng er sveipuð af sömu móður höndum.

Við hverja vöggu vakir

sem vorblær frónskur óður.

Og systkin erum, sem elskum sömu móður.

Þið hurfuð út á hafið

en tryggðin drúpti' á ströndum.

Á hálfrar aldar ævi bar ykkur margt á höndum

Þið áttuð oft í stríði,

en unnuð lönd og heiður,

Á björtum vestur vegum nú vex hinn frónski meiður.

Við höldum ennþá hópinn.

Þótt hafið skipti löndum.

Og okkar sæng er sveipuð af sömu móðurhöndum.